kayipgalaksi
korktuğum şey başıma geliyor galiba. sinsi sinsi geliyor hem de. şu son zamanlarda kendimi yazmaya çok alıştırdım. aklımdan geçen şeyleri hep yazıya aktarmaya çalışıyorum. yapabildiğim kadarıyla. sevdiğim yazarı, sevdiğim filmi, müziği, hayal kırıklığımı ve hatta iç sesimle olan konuşmamı bile yazıya döktüm. yazmaya alışmadan önce bu yazdıklarım hep kafamı meşgul ederdi. hep onları düşünürdüm. ama şimdi düşünemiyorum. sanki düşünecek hiçbir şey kalmamış gibi. aslında düşünecek çok şey var ama düşünemiyorum işte. kafamı bir türlü toparlayamıyorum. ve bu benim başımı ağrıtıyor artık. önceden çok düşünmekten başım ağrırdı şimdi düşünememekten. kafamı yastığa koyduğumda sadece saçma salak hayaller kuruyorum. hiçbir şey düşünemiyorum. sadece hayal. şuan hem düşünmemi hemde yazmamı engelleyen bir şey var ki allah belasını versin onun! gece gece nerden çıktı bu hıçkırık anlamadım ki?! bir rahatlık vermiyorlar insana ya. şuan beni çok kötü engelliyorsun hıçkırık haberin olsun. gitmezsen çok kötü olacak ona göre. ne diyordum ben ya? ha evet düşünemediğimi söylüyordum. bu arada teşekkür ederim iç ses hatırlattığın için. şimdi bunu yazarken düşündüm ama buna düşünmek denmez. denmez herhalde değil mi? denmez bence. her neyse ben biraz düşünmeye çalışayım sizde isterseniz bu güzel şarkıyı dinleyebilirsiniz :) hurts-lights (bu arada şarkının klibi çok güzel :))

Yorumlar

poseydon
nefesini tut içinden hızlıca 50 ye kadar say hıçkırık gider. yani gitmesi lazım. ama hiçbir sayıyı atlama