aslında en kötü huyum da ne biliyomusun ? çok çabuk bağlanıyorum , kolay kolay kopamıyorum bana değer verenden. en basidinden benle ilgilendiğin zaman uyuyamıyorum. gözüme gram uyku girmiyo. sen bunları bilmiyosun , sana bu kadar değer verdiğimide hissetmiyosun belkide ? ama aksine seni içimde okadar çok büyütüyorumki krallıklar , imparatorluklar kuruyorum orada sana. ve bunları yapmamın tek nedeni senin benle çok ufak bile olsa ilgilenmen , zamanını ayırman ,beni elinden geldigince anlamaya çalışman , ama ne yazıkki bi türlü yakınlaşamıyoruz seninle ben. ya ne bileyim , ben yalnız kışta açan kardelenken ; sen herkeste, heryerde görebileceğimiz kırçicegi. ben bikere açarım bikere yaşarım yaşamam gerekeni ama sen öyle değilsin be canım. sen canin istediginde acip istediginde solarsin. İşte bu denli farklıyız seninle... yada belkide zamanlarımız yüzünden bu imkansızlıklar , yanlis zamanda karsilastik belkide, belkide yanlis yerdeydik ? bilmiyorum. bildiğim tek şey seninle ben kocaman bir imkansızız.