hayattan bunalmış bir haliniz var.her sabah aynı vakitlerde uyanıp aynı monoton günün akışını başlatıyorsunuz.hergün farklı giysiler giyip süsleniyor, gün içinde güzel bir kızla bakışmak yada yakışıklı bir erkekle sohbet etme hayalleri kuruyorsunuz.sorunlarınızdan kaçıyor boş kahkalar atıp kendinizi inandıramasanızda çevrenizi kandırıyorsunuz.her akşam evinize döndüğünüzde yarım kalmış ne kadar acınız varsa günün karanlığında çay ve sigarayla uzun bir gece geçiriyorsunuz.peki ne için ? hergün aynı şeyleri yaşamaktan yorulduğunuzu hissetmiyormusunuz ? birşeyler siz değişmediğiniz sürece değişmeyecek. düzelmesini istediğiniz ne varsa içimizde bir yara açmadıkça bitmeyecek.hayat bir oyun değil ve daha da acısı siz her hikayenin başrolü değilsiniz. belki hayat hikaye bile deiğildir.unutmayın doşarda ne kada ses olursa olsun asıl savaş'ı içerde verirsiniz ve orda yalnız kalmaktan korkmanın bir anlamı yok

olmaz olur muu.. yüzleşmekten korkup da aklıma gelmesinler diye yalnız kalmamak içi uğraştığım zamanlar oluyor. ama şimdiye kadar ertelememin sebebi de çözeceğime dair gücüm ve inancım olmamasından kaynaklı galiba

9 yorum daha var, göster