nasıl başlasam bilemiyorum.o kadar çok yoruldum o kadar çok daraldım ki bazen diyorum hayatıma yeni birileri girsin kendime gelirim sonra hayatıma yeni birileri giriyor kimsenin yüzüne bakasım gelmiyo galiba delirdigimi her geçen gün kanıtlıyorum kendime çünkü bugün böyle düşünüyorum yarın farklı düşüncem bunu da biliyorum bi düzen yok suan mutsuzum ama yarın mutlu da olabilirim

bu tarz düşüncelere sahipken gerçekten mutlu olabilir miyiz. bence hayır olamayız. ama her halükar da yaşıyoruz. buna da mani olamıyoruz.

dedeye sahip çıkalım? gdfds

sahip çıkmak şart :d