kontaminasyon
bazen kadınların yüzünde beni hiçbir zaman anlamayacaginin ifadesini görüyorum. hatta bazen değil hep. hatta sadece kadınlar icin de değil bu durum. sorunun kendimde bittiğini biliyorum. ama bunun benim çözebileceğim bir sorun olmadığınıda biliyorum. çünkü ben buyum, belki bu size benim kusurlu bir yanım olarak görünüyor. yada sizin böyle olmayisiniz bir kusur. yada herşey en başından beri kusurdu. en başından beri herkes hatalı. varlığa, cigerini yakan o ilk nefesle kenetlenip merhaba dedin zamanda ve mekanda bütünleşik olarak. hiç birşeyin farkında olmadan aptalca gülümsedin kendinden bir parça olan mekana ve içindekilere. sonra büyüdükçe daha fazla büyümeyi istedin. hep en tepelere çıkmaya motto dedin. adına kendini gerçekleştirme, hümanizma safsatasi dedin. ve yedin de. İnsanlari düşündün ama sadece düşünmek için yada düşünebildiğini göstermek için. ama derinlere inemedin hiç, korkunun kalbine hapsolduğunu kabullenemedin. korkun hep seninleydi. korku senin bir parçan olmasaydı, belki yüzündeki beni anlayan ifadeyi görürdüm. buraya kadar herşey, zaten kimse okumayacak ve birşeyler anlamayacak yada mantik hatasi falan arayacak. bende başka kafalar arayım. ciao...

Yorumlar