dökülecek bir iç kaldıysa tabi.artık o kadar normal ki her şey,ne bir korku ne bir heyecan,geriye kalan saf hissiyatsızlık.önemsemiyorum artık hiçbir şeyi.sadece herkesten sonsuza dek uzaklaşmak istiyorum.kimse görmesin,duymasın beni istiyorum.hoş,çok da farklı bir durumda değilim ama işitildiğim halde önemsenmediğimi bilmek daha bir acıtır ya insanı,işte öyle bir şey.