hayalikarakter
kimdim ki ben ordan oraya savrulan birinden başka?savrulamıyordum da gerçi,tek bildiğim aynı kısır döngünün ayak izleriydi.farklı kişiler de olsa adımlar hep aynıydı,kısılmıştım çıkamıyordum.uyanmak istediğim bir hayat var,ruhum o denli ağırlaşmış ki uyanamıyorum.İyilikle bile söylenmiş her cümle başkalarını kırmadan direk benim yüreğime batıyor,en çok da benim söylediğim cümleler...
kendi kendini acıtan bir insan düşünün,kendinizle yaşayabilir miydiniz?

Yorumlar

hayalikarakter
@kayipgalaksi isteme aşamasindayim ama işte istedigin halde bir seyler degismeyince zor,insani inandiracak bir şeylerin olmasi lazim hayatta.