hayalikarakter
uzun zamandır yazmak bile gelmiyor içimden.söylenebilecek her şeyleri söylemişim,içimde kalanları artık dışarı vurma gibi bi gayem de kalmamış sanki.İstediğim hiçbir şey yok.daktilom dolabinda tozlanmakta ve ben yüzüne bile bakamıyorum.elim gitmiyor,yazmaktan korktuğumdan mı hayır,uçsuz bi isteksizlik,umarsizlik.ne yazarsam yazayim bir seyler degismeyecek cunku,zaten o niyetle yazmadim hicbir zaman ama ne bileyim.en azindan okuyan ve beni anlayan bir tane insan vardi bir zamanlar,artik onunla da hicbir şey kalmamış.ne şiirlerimi okuyor ne de bir muhabbetimiz kaldı,sadece eski bir dost işte.üzülüyorum,özlüyorum eski günleri,çocukluğumu özlüyorum.arkadaşsiz gecirdigim yillardaki güçlü çocuğu özlüyorum.tenefüslerde kendi kendimin arkadaşı olduğum günleri özlüyorum.o güçlü çocuk olabilmek için tekrar şu anımı ve geleceğimi hiç düşünmeden feda edebilirim.ama bak,hala aynı berbat hayatın tam ortasındayım,herkesten ve her şeyden uzakta.

Yorumlar

hayalikarakter
@kontaminasyon eskiden sayfam vardi paylasiyordum dursa ordan bakabilirdin ama sayfami sildim