kayipgalaksi
bu akşam gelecekte nasıl biri olacağım hakkındaki sorularım cevabını buldu. meğersem o cevap benim hep yanı başımdaymış. ben inkar etmişim. sevip sevmediğimi bile tam olarak bilmediğim insan, benim gelecekteki halimmiş. asla onun gibi olmayacağım derdim. İstemezdim. ama bu akşam gördüm ki çoğu özelliğimiz, düşünce yapımız, karakterimiz birbirine benziyor. hayatın bütün acımasızlığına karşın tek başına direnen kadına, anneme benzediğimi fark ettim. "çocukları hastaneye götürdüğümde hep tektim. millet kocasıyla gelirken ben hep tektim. her yerde, her şeyde tektim." annemin bana ve kardeşime vasiyeti şuymuş: değer bilmeyene değer verme!

Yorumlar

anonim
gece gecw iyi geldi