yaklaşık 10 gündür annem ve akrabalarımın baskısıyla uğraşmaktayım.. güzel yengemin güzel yiğenlerinden birisi beni istiyormuş.. ( beni istemek ne kadar iğrenç bi tabir oldu her neyse). ve ben hergün ısrarla reddettim hala da ediyorum. bunu duymayan kalmamış. duyan olumlu bakıyor. ama benim kararıma saygı duyan bir iki kişi. herkes oturmuş olsun diye dua ediyorlar.. hatta içlerinden dualar hatimler ederek çocugun fotografını gösteriyorlar. allahım sen aklıma sahip çık diye dua ediyorum bende .. o kadar dar görüşlü bir ailem var. hayır diyip bir sebep söyledikçe hepsi kabul hepsi tamam yapılır hepsine bekleriz dediler. ben aptalım ya herşeyin köprüyü geçene kadar oldugunu anlamıyorum sanki.. artık o kadar isteksiz oldugumu anlasınlar diye tıkabasa dolu metrobuste o cocugun yanı boş olsa dahi oturmam dedim. o kadar istemiyorum dedim ama yok.. bana onun bütün özellklerini sayıyorlar. ama benim ne özellk aradıgımı soran yok. şuan sunları yazarken bile midem bulandı. öyle berbat bir durumdayım ki ben beni anlayacak birilerini arıyorum.

konuş ama kaçma sakın dimdik karşılarında durabildiğini kanıtla onlara ki seni güçlü görsünler ve sana saygı göstersinler... kız çocuklarını aileleri erkek çocuklarından daha zayıf görürler genel olarak ama sen dimdik durabildiğini kanıtla onlara ve arkana çek aileni... tamam canını sıkacak konuşmalar olacak sen hiç bi zaman umudunu kaybetme ve duruşunu hiç değiştirme hep dik dur ne kadar yorulursan yorul dik durmaktan vazgeçme bunaldığın zamanlar çak usandığın zamanlar seni anlayan derdine ortak olan sadece bir kaç kişidir ki bu onlara sarıl onlardan destek al ama yılma usanma ve bastır... ha bu arada sakın gümbürtüye gidim deme :)) .... @karakeci

20 yorum daha var, göster