şu otobüste, dolmuşta tek yolcu ben kaldığımda yaşadığım korku , endişe çok ayrı bişey. kısa mesafede kafamda bilmem kaç tane kaçış planı yapıyorum. paranoya başlangıcı mı acaba bu...

artik dolmusun bütün aciklarini görüyor gözüm o zamanlarda. aksamlari nefret ediyorum o yüzden. telefonumun kilidi açık, polis imdat cevrilmis olarak bekliyor numarasi. ne ise yarayacaksa sanki... paranoyak olduk evet..

9 yorum daha var, göster