saat 5'te uyandım. şuan ise saat 7:25. uyanınca perdeyi aralayıp karanlık gökyüzüne, beyaz sokağa baktım. kar durmuştu, yağmıyordu. sessizleşmişti gökyüzü. dışarıdaki soğuğu hissettim bir an. ürperdim. ağrıyan boğazım yutkunurken acıdı. burnumun akması durmuş gibiydi. perdeyi kapatıp yatağıma doğru ilerlerken burnum tekrar akmaya başladı. İçimden "lanet olsun!" diye haykırdım. grip olmak için çabalarken burnum akıyor diye lanet ediyordum. böyle de garip bir insanım. ha birde hastalığım daha da ilerlemesin diye sıcak çay, kahve içiyorum, kalın giyiniyorum, şalımı boğazıma sarıyorum. grip olmadan önce değil de olduktan sonra kendime çok dikkat ederim de. şu saate kadar müzik dinledim. dinliyorum. ve iki saat daha dinleyeceğim öyle görünüyor. pazartesi sınavlar başlıyor ama benim hiçte umrumda değil. daha notları dün toparladım. çalışmak yerine uzun süredir okumayı ertelediğim kitabımı okudum. çalışmaya da yarın başlarım herhalde bilmiyorum. sınavları kafama takıp uykusuz kalmam ders çalışmak için. uykum gelirse yatarım. kasmaya gerek yok. rahat olmak lazım değil mi? neyse kişiden kişiye değişir sonuçta. sakin ve "romantik" bir şarkıyla veda edeyim size. reamonn-tonight. "tonight you killed me with your smile"