evet yalnız olduğum için şikayet etmemem gerektiğini çok iyi öğrendim. her şeyin kankilerle(!) yapılan eğlenceler olmadığını da. çünkü eğer çevrende gerçekten sana değer veren, gerçek anlamda iki kelime konusamayacagin insanlar varsa iste o zaman yalnız oluyorsun. o yüzden de en azından şimdilik bir merhabalik arkadasliklardansa üniversite yalnızlığını seviyorum. ( böyle düşündüğüm için hep kaybedicem sanirim.)

kitaplar var onlar istedigin her zaman yaninda olurlar. kendini kitapların dunyasina birak. ve mutlaka dogru insanla karsilasirsin. kim i anlamak istiyosan onu anla. sadece belki de tarihi seni bekleticektir o kadar

3 yorum daha var, göster