kirlibeyazkedi
yazmaya kıyamadığım bir defterim var , dış kapağı gerçek bir yağlı boya tablodan olan. eğer çok güzel şeyler yaşarsam bu deftere yazacağım demiştim. ama hep sarı sayfalara not alınacak değerde gördüm yaşadıklarımı ve sonra üzülünce hepsini banyoda yaktım. çünkü çöpe bile güvenemedim , yaşadıklarım başkalarının bile okumasına değer cinsten değildi. yine çok uyumaya başladım , yalnızlığımın mutluluk getirmediğini yalnız olmama ihtimalinin güzelliğini tattığım zaman anladım. kısacık bir reklam arası aldım monoton hayat filmime sonra ara bitti, kuru kuruya izliyorum şimdi filmi inanın ne mısır patlatasım ne içecek alasım var. oysa ben sadece sahilde yürürken yalnız olmamak , birini görünce içimin her bir hücresini titretmek istemiştim , birini sararken kendimi sarmak. benim bir sorunum yoktu, ben sadece yüreğimi hissetmek istemiştim bunu çikolata yemek dışında bir yolla yapmak istemiştim. şimdi çok uyduğumu anladım ki ben mutsuzken çok uyurum. yalnız yürüyüşlerime devam edeceğim , havanın soğukluğuna aldırmadan ve yaşadıklarımı güzel defterlere yazmaya değer görmemeyi bırakarak...

Yorumlar

anonymous
umarim teşekkür eder. beni her ne kadar bırakıp gitmiş olsa da hâlâ seviyorum ve de hâlâ teşekkür ediyorum hayata bana güzel anılar yaşattığı için. sonuçta bir zamanlar canım dediğimiz birisine güzel anılar yaşatan birisine kötü anılar bıraktı diyemeyiz. umarım en kisa zamanda sevilirsin seversin. karşına düzgün seni yürekten seven biri çıkar da mutlu olursun umarım. bu arada kitaplar candır insanlardan kat kat iyi bazı konularda :)