anonim
evet ayrılalı aylar oldu ve ben ayrılırken gururumdan neden bile diyemedim. ben seni sadece çok ama çok sevmiştim. her gün seni günaydın mesajlarım ile uyandırmak hayattaki en büyük mutluluğum olmuştu. senle otururken bana o kadar dikkatli bakma utanıyorum derdin ve ben hiç bir zaman neden olduğunu sana söyleyemedim. çünkü o yüzü ezberlemek,baktığım her yerde onu görmek istiyordum. babanı erken yaşta kaybettiğinden sana hiç babamla olan ilişkimi anlatmazdım sırf sen üzülme diye. seni kollarımla sımsıkı sarardım ki baban yok,kendini savunmasız hissetme yanında hep ben varım bunu anla diye. kısacası ben seni çok sevdim be. şimdi sen gittin bu şehirde ben kaldım ve her yer buram buram hatıra ve sen kokuyor. ama ben bir mesajla ayrılacak çocukmuşum zaten demi boşversene...

Yorumlar

anonim
yüreğim parçalandı okuyunca.bence bu düşüncelerini geç olmadan onunla paylaşmalısın.