bazen her şeyden kendımı soyutlamaya çalışıyorum olmuyo hayata ayak uydurmaya çalışıyorum ıçımdekı hısler rahat bırakmıyor olmuyo beceremıyorum yanlız yaşamaya kendımı ona muhtaç gıbı hıssedıyorum ayrılamıyorum ama yaptıkları aştı her şeyı bıktım usandım onsuzda olmuyor ayrılalım dedım tamam dedı ıcım parçalandı be az mı anı var ınat uğruna uzmeyelım kımseyı

ya mutlu olursun, yada mutsuz, tercih sizin, hayatta en değerli kişi yine kendimiziz bizi mutlu eden insanlarla birlikte olmalıyız, bizlerin değerini bilen insalanlarla, diğerleri zaman kaynından başka birşey olmadığını yaş ilerledikçe anlıyor insan!