sismanveofkeli
kendimi farklı sanırdım. şimdiye dek hep evdeydim. ve hiç de gezmezdim. evden okula okuldan eve. abim burada oturuyor ve üni.ye başlamadan önce bana 'ister yurda çık ister bizde kal 2. sene arkadaşlarınla eve çıkmak isteyeceksin' demişti. İnanmamıştım. ben kafa dengi adam bulamam derdim. eve çıkmak isteyeceğimi sanmıyordum, farklıyım ya hani... yanılmışım. yeni evliler, rahatsız etmeyeyim, hem de ortamı göreyim diye sıram geldiğinde yurda çıktım. buradayım işte birkaç aydır. 6 kişilik odada 3 arkadaşım 2 de dostum, 'kardeşim' oldu. bu 2 adamla 2. dönemde eve çıkasım var. gene abim.. yurda gelmeden önce 'sigaraya başlayıp başlamamak senin tercihin, bizi görüyorsun bırakamıyoruz' demişti. birkaç kez denemiş ve daha da nefret etmiştim önceden, bu sebeple içmem ya.. ne içicem falan diyordum kendi kendime. şimdi ise ortam olduğunda içiyorum. arkadaşlar uzatsa bile artık onlardan içmekten rahatsız olduğumdan gittim paket aldım. demek istediğim.. farklıyım sanardım. geçen gece 4'te bir saat bunu düşündüm yurdun balkonunda. kafayı yiyecektim. aklımda deli sorular derler ya, o hesap. farklılık nedir? İyiyse ne kadar iyi, kötüyse ne kadar kötüdür? oradan atladım neden yaşıyoruz, şimdiye dek yaşayıp ölmüş onca adam içinde benim dünyaya gelmiş olma sebebim ne olabilir ki falan derken.. kafayı yemeden uyumaya karar verdim.. kafam güzel şu sıralar.

Yorumlar

sismanveofkeli
ne zamandan beri sigara içmek büyümek olarak kabul görüyor?