yıllardır hep yaşamak istediğim şeyleri erteledim. şimdi de değişen bişey yok.ben yine aynı ben. belki hayatıma giren yeni insanlar bana yardımcı olur yaşarım hayallerimdeki gibi dedim o da olmadı.şu 3 yıllık üniversite hayatımda ne kadar ucuz kalitesiz insan varsa her türlüsüyle karşılaştım. tam bikaç yakın arkadaş edinmiştim ki sevgili yapan satışı koydu. bende hepsinden tiksinerek yeniden kapılarımı kapattım. okul-ev arası asosyal hayatıma devam ediyorum. bi daha bu yıllar geri gelmeyecek ve ben ilerde büyük pişmanlıklar yaşayacağım biliyorum.ama bi desteğe bi dosta ya da bi sevgiliye ihtiyacım var. çünkü hiç gücüm kalmadı. hayat benden en değerli varlığımı almışken tek başıma ayağa kalkabilmem mümkün mü ki zaten..

2. önceki yazimla aynı şeyleri ele almışsın bende 3 yilligim bizim dönemde bi sıkıntı var galiba dost istersen olup olmamam senin nasıl biri olduğuna bağlı herkese dostluk yapmam hatta kasıtlı kötülük yapıyorum

8 yorum daha var, göster