yıllardır hep yaşamak istediğim şeyleri erteledim. şimdi de değişen bişey yok.ben yine aynı ben. belki hayatıma giren yeni insanlar bana yardımcı olur yaşarım hayallerimdeki gibi dedim o da olmadı.şu 3 yıllık üniversite hayatımda ne kadar ucuz kalitesiz insan varsa her türlüsüyle karşılaştım. tam bikaç yakın arkadaş edinmiştim ki sevgili yapan satışı koydu. bende hepsinden tiksinerek yeniden kapılarımı kapattım. okul-ev arası asosyal hayatıma devam ediyorum. bi daha bu yıllar geri gelmeyecek ve ben ilerde büyük pişmanlıklar yaşayacağım biliyorum.ama bi desteğe bi dosta ya da bi sevgiliye ihtiyacım var. çünkü hiç gücüm kalmadı. hayat benden en değerli varlığımı almışken tek başıma ayağa kalkabilmem mümkün mü ki zaten..

elimde değil artık. belki üniversiteden sonraki hayatım farklı olur bilemiyorum.herkesin kendine göre büyük derdi var birde başkasının derdini dinleyip canını sıkmak istemiyor kimse(bende dahil) moralim bozuk olduğunda bile neyin var diyen yok koşa koşa uzaklaşıyor insanlar. oyüzden dostluk defteri kapandı benim için.kimseye bu saatten sonra güvenemem..

8 yorum daha var, göster