dislananmuhendis
evdeyim lan ankaradayim. cumartesi günü geldim. müziğe cahildim diye girince bi yazmak istedim. bu yatakta az mi hayal kurdum. düşünmekten uyuyamadigim zamanlar... yatagimin sırılsıklam olduğu günler... mesajlasmak için saklandığım zamanlar... en huzursuz zamanlarimi geçirdiğim gibi en mutlu en tatlı uykularım da bu yataktadir. sıkıntılı zamanımda anneme seslenemezdim yani su düşünmekten uyuyamadigim zamanlar. ama sonra uyuyup kabuslar uyandığım zamanlar anne diye çığlıklarla uyanirdim o gelir uyuturdu beni başımda beklerdi. annemle fazla anlasmasakta o benim hassas noktam. kabuslarimda korkunç ruyalarimda ağlayarak uyandigim zamanlarda annemi görmüş olurum hep. annem dokunmazsa saclarima uyuyamazdim. babasını bilmem de bi kızım olsun çok isterim aliyim koynuma isitalim birbirimizi. onun saçlarını yapayım. hatalarimi anlatayım ona o yapmasın. aşkı anlatayim. canı çok yanmasın. benim gibi hata yapmasın. mesleğim ve çocuğum benim hayalim sanırım. baba sıfatı olarak kimseyi düşünemiyorum ama çocuk için nasıl yüzler geliyor düşüme. bi de çok korkuyorum ya allah benim gibi birine çocuk vermezse diye. büt kafa yaptı konu nerelere geldi.

Yorumlar

dislananmuhendis
ülkeyi geçtik önce annenin babamın ve de abimin hazır olması lazım gerisi fazla önemli değil 😄