bjkfalan
hayatıma giren çok kişi oldu belki ama aklımdan kalbimden çıkmayan bir kişi var öss zamanında dersanede her defasında beklediğim kız. hergün görüyordum sınıfına giderken ve ilk günlerde aynı sınıftaydık. toplasan 3 5 kere gülümsedin ama hâlâ gözümün önünde o gülümseyişin ve tam 6 yıl oldu. o zamanlar nedense sana gelip bir şey diyemedim ya da ne bilim telefonunu isteyemedim ya da herhangi bir iletişim kuramadım sadece selam verirdin onda bile konuşamazdık ve her defasında peşinden gelip demek istedim bir sürü şey ama hiç birini diyemedim şu an senden bahsedemiyorum bile insanlara. korkuyorum ulaşamadığım birine daha çok kendimi bağlarım diye. İsmin hâlâ hafızamda herşeyin hâlâ hafızamda ama sana ulaşamadım ulaşamıyorum. bekliyorum bi yerde bi şekilde karşıma çıkarsın diye. eminim çok farklı bir yaşamın olmuştur okulun bile İstanbul marmara gibi üniversitelerdir. ama ne bilim içimde kaldın. gözümün önünden ayrılmıyorsun. dersanenin önünden her geçişimde seninle ilgili herşeyi hatırlıyorum. hatta bazen bilerek ordan geçiyorum belki sende geçersin diye. ama ben zamanında yapamadığım şeyden sana gelip böyle böyle diyemediğim için üzülüyorum. bilmiyorum sen şu an ne yapıyorsun nasılsın. aklım sende takılı kalıyor. umudumu kaybetmedim karşıma çıkacağını düşünüyorum. seni sildirecek kimse çıkmadı karşıma. belki de çıkmasın diye ben çabalıyorum bilmiyorum. seni unutmak istemiyorum ya da silmek. ama sen beni hatırlıyor musun sanmıyorum bundan şüphem var çok fazla. umudum yok o konuda. şu an karşıma çıksan ne yaparım onu da bilmiyorum. halbuki o an yapmadığım bir şey için çok acılar çektim. hayatımın dönüm noktası sendin ve ben bunu daha yeni anladım. şarkı sözü gibi bırak sende kaybolayım ve sanırım sende kayboldum ne seni ne kendimi bulamıyorum ne kadar yazsam da buraya bitmez seni ne kadar anlatsam da bulamam belki ve ilk defa bir yere bunları yazabiliyorum ama anı defterimin her sayfasına senden bahsediyorum ve bir gün karşıma çıktığın zaman onu sana vereceğim...

Yorumlar