İki gün önce burda birini unutmak istediğimden, çok acı çektiğimden falan bahsetmiştim. bana yardımcı olmaya çalışan herkese çok teşekkür ederim. dün gece bi karar verdim. aslında sabaha kadar sorguladım bu kararımı ama son noktayı koydum artık. bi kitap yazıcam ve bittiğinde ona hediye edicem. hiçbi beklentim yok ondan. ama belki okuduğunda beni suçlamaktan vazgeçer...

kitap yazarak acını dindiremezsin yapma bence

kendimi çaresiz hissediyorum

kitap yaz,yazmak güzeldir.....ama konu o olmasın.bu sana zarar vermekten başka bir sey katmiyor...tecrübeyle sabit

bak oyle yaparak dahada kotu olucaksin daha cok onu dusunuceksin. birak o seni haksiz bilsin unut gitsin degmezmis de

peki o zaman. hayatımda ilk defa başkalarının söylediği bişeyi yapıcam. bişeyler yazsam bile konu o olmayacak. allah biliyo onu ne kadar çok sevdiğimi. haklısınız, varsın o haksız bilsin beni.

kitap yaz bence.

bu kitabı yazıp cok iyi bulabilirsin, hobin olur ya da kendini gelistirebilirsin sana zararlı olan insan belki de ilk defa sana yararli olur. kitabi ister onun hakkında yaz ya da yazma ama ona verme kitabı. bazen bazı insanlar hep hayatında olmak için degil sana bi şeyler katmak için ya da ders cikarman için vardır . ders çıkar ve yoluna bak

kalbe söz geçmiyo lafının fiziksel örneğiyim ben. başkaları bana yol gösterdiğinde tamam diyorum haklılar artık böyle yapmalıyım. ama gel gör ki karanlık çöküpte başımı yastığa koyduğumda herşey başa sarıyo. göğüs kafesimin içinde bi kuş çırpınıyo sanki, korkuyorum. evet tam anlamıyla korkuyorum. neden ve neyden korktuğumu bilmeden sadece korkuyorum. bu çok saçma