yeni bir şarkı duyduğumda ya da güzel bir ezgi veyahut buna benzer bir şey sevdiysem ve az biliniyorsa hiç kimse bilmesin istiyorum.evet bencillik sanırım hatta tesadüf biri öğrenirse kıskançlık oluşuyor:d ama geçiyor tabii sonra birini kıskanmak gibi değil o kadar.sanırım doğru tanıdıklarım bunu bilmeyecegi için onları tastikleyebilirim bu konuda su an:dsevdigim bir şeye ya da birine gerçekten çok fazla bağlanıyorum.o yüzden de gün gelip ayrılma vakti gelirse çok fazla canım acıyor.aklima geldikçe sonradan kalbim ağrıyor.bir ağırlık çöküyor.gözlerim doluyor mesela eğer kimse yoksa.birilerinin yanında ağlama gibi bir özelliğim yok kendi sorunumla ilgili.kendimle ilgili hiçbir şeyi açık etmiyorum.bu fazla sevme huyum yüzünden sanırım birine gönül veremedim.korktum.hayat bu eğer karşı taraf benim kadar sevmiyorsa ve mutlu değilsek çok sevsem bile devam ettirmenin bir manası yok.olsun diye olmaz bu işler çünkü.iste tam da bundan dolayı çekimserim.olacaksa tam olacak.bu halimle nasıl olacak orasını ben de bilmiyorum.neden bunu yazdım peki.cunku arkadaşlarım bugün çok üzerime geldi senin bu odunluğun ne olacak diyerekten başımın etini yediler.bunladım yıldım resmen.ote gidin azıcık yok biri lan işte.esas oğlan gel de kurtulayım şu lüzumsuzların dilinden :d

herkesin bildiği şarkılar cazip değil.asıl mesele az bilinenlerde onların anlattığı duygular bile sanki başka alemden gibi hal böyle olunca neden soyleyecekmisim ki değil mi ama gayetten de saklarım kendime benim de vardır tekrara takıp da gece en son onu dinleyerek uyuduğum enfes bir parça 😁ah o şarkıların gözü kör olsun be