herkese iyi akşamlar öncelikle. kız arkadaşımdan ayrılalı 1.5 ay oldu ve benim acım hâlâ ilk günkü gibi taze ve canlı. zaten o zamanlarda da burada yazı yazmıştım. burada içimi dökebilmem beni daha iyi hissettriyor. velhasıl kelam gelelim konumuza. bu kız benden sonra hemen baskaşını bulmuş. 1.5 senelik iliskiydi. uzaktı benden eskişehir'deydi. yanına gidince görüşebiliyorduk ve çok güzel bir ilişkimiz vardı nasıl bu hale geldi böyle oldu anlamadım. benim için ölen biten bir kız tabi sözde gidip hemen başkasını bulmuş. insanin aklı almıyor cidden. oysa ki beni elde etmek için o uğraştı 2 3 ay ve başardı. şimdi de ceremesini ben çekiyorum. arkadaşım geçen gün ss alıp foto atmış bana barıştınız mı diye. kucağında bir demet gül vardı. nasıl kahroldum nasıl mahvoldum anlatamam. unutmak istiyorum düşünmek istemiyorum onu. geceleri bir türlü aklımdan çıkmıyor. yürürken arkadaşlarlayken her şeyde aklımda o var. ne yapacağımı bilmiyorum cidden.

seni çok iyi anlıyorum 1 yıllık ilk ve son ilişkim bittiğinde ben de o sorgulama inkar depresyon öfke ve kabulleniş evrelerini yaşadım. uğraşan karşı taraf olmasına rağmen ortada hiçbir neden yokken hatta sen hayatının belki de en zor zamanlarından birini yaşarken 10 dklık telefon görüşmesinde bitirebiliyorlar. uzaktan ilişki çok zor kardeşim insan sevdiğini her an yanında istiyor yanında olmayınca da bazıları yanındakine yöneliyor işte. dediklerini dememiş karşında ağlamamış gibi.. en kısa sürede kendini toparlarsın inşallah.. bu tecrüben de vatana millete hayırlı uğurlu olsun; kulübümüze 1 üye daha kazandık, malesef..

24 yorum daha var, göster