herkese iyi akşamlar öncelikle. kız arkadaşımdan ayrılalı 1.5 ay oldu ve benim acım hâlâ ilk günkü gibi taze ve canlı. zaten o zamanlarda da burada yazı yazmıştım. burada içimi dökebilmem beni daha iyi hissettriyor. velhasıl kelam gelelim konumuza. bu kız benden sonra hemen baskaşını bulmuş. 1.5 senelik iliskiydi. uzaktı benden eskişehir'deydi. yanına gidince görüşebiliyorduk ve çok güzel bir ilişkimiz vardı nasıl bu hale geldi böyle oldu anlamadım. benim için ölen biten bir kız tabi sözde gidip hemen başkasını bulmuş. insanin aklı almıyor cidden. oysa ki beni elde etmek için o uğraştı 2 3 ay ve başardı. şimdi de ceremesini ben çekiyorum. arkadaşım geçen gün ss alıp foto atmış bana barıştınız mı diye. kucağında bir demet gül vardı. nasıl kahroldum nasıl mahvoldum anlatamam. unutmak istiyorum düşünmek istemiyorum onu. geceleri bir türlü aklımdan çıkmıyor. yürürken arkadaşlarlayken her şeyde aklımda o var. ne yapacağımı bilmiyorum cidden.

@odin doğru söze ne hacet. kesinlikle katılıyorum. hayatımızdaki herşey tecrübe, tecrübe olmadan ne yapardık bilmem. yaptığım hataları irdeleme fırsatı buldum fazla değer verme gibi vs. kesinlikle konuşulacak arkadaşta bulunmuyor beni dikkate almadıklarını kesinlikle tavır hal ve hareketlerinden anlayabiliyorum bu da insanın bi nebze daha üzüntü duymasını sağlıyor. yalnızmışım ben diyerekten. çok teşekkür ediyorum arkadaşlarımın gösteremediği veyahut göstermekte çaba sarfetmediği bu konu üzerinde beni tecrübelerinle aydınlattın. artık daha güçlüyüm hatalarımla.

24 yorum daha var, göster