anonymous
herkese iyi akşamlar öncelikle. kız arkadaşımdan ayrılalı 1.5 ay oldu ve benim acım hâlâ ilk günkü gibi taze ve canlı. zaten o zamanlarda da burada yazı yazmıştım. burada içimi dökebilmem beni daha iyi hissettriyor. velhasıl kelam gelelim konumuza. bu kız benden sonra hemen baskaşını bulmuş. 1.5 senelik iliskiydi. uzaktı benden eskişehir'deydi. yanına gidince görüşebiliyorduk ve çok güzel bir ilişkimiz vardı nasıl bu hale geldi böyle oldu anlamadım. benim için ölen biten bir kız tabi sözde gidip hemen başkasını bulmuş. insanin aklı almıyor cidden. oysa ki beni elde etmek için o uğraştı 2 3 ay ve başardı. şimdi de ceremesini ben çekiyorum. arkadaşım geçen gün ss alıp foto atmış bana barıştınız mı diye. kucağında bir demet gül vardı. nasıl kahroldum nasıl mahvoldum anlatamam. unutmak istiyorum düşünmek istemiyorum onu. geceleri bir türlü aklımdan çıkmıyor. yürürken arkadaşlarlayken her şeyde aklımda o var. ne yapacağımı bilmiyorum cidden.

Yorumlar

hiperkrat
yanında olsaydı bu yüzünü göremez ve belki de daha acı bi deneyim yaşayabilirdin bide böyle düşün.. biliyorum acın büyük ve olanlara anlam veremiyorsun herşeye herkese kızıyorsun.. ama dayan, önünde 1 kapı kapandı daha hayırlıları açılacak duayı yüreğinden eksik etme.. o kişi pişman olacak belki de sana dönmek isteyecek ama o zaman geldiğinde onu çoktan silmiş olacaksın benliğinden.. katıldığım bi konferansta tamamen unutmak için biten ilişkinin üzerinden ilişkinin 2 katı kadar süre geçmesi gerek, denilmişti. tabi herkesin uyum süreci farklı işler ama bende bu gerçekleşti..