anonymous
herkese iyi akşamlar öncelikle. kız arkadaşımdan ayrılalı 1.5 ay oldu ve benim acım hâlâ ilk günkü gibi taze ve canlı. zaten o zamanlarda da burada yazı yazmıştım. burada içimi dökebilmem beni daha iyi hissettriyor. velhasıl kelam gelelim konumuza. bu kız benden sonra hemen baskaşını bulmuş. 1.5 senelik iliskiydi. uzaktı benden eskişehir'deydi. yanına gidince görüşebiliyorduk ve çok güzel bir ilişkimiz vardı nasıl bu hale geldi böyle oldu anlamadım. benim için ölen biten bir kız tabi sözde gidip hemen başkasını bulmuş. insanin aklı almıyor cidden. oysa ki beni elde etmek için o uğraştı 2 3 ay ve başardı. şimdi de ceremesini ben çekiyorum. arkadaşım geçen gün ss alıp foto atmış bana barıştınız mı diye. kucağında bir demet gül vardı. nasıl kahroldum nasıl mahvoldum anlatamam. unutmak istiyorum düşünmek istemiyorum onu. geceleri bir türlü aklımdan çıkmıyor. yürürken arkadaşlarlayken her şeyde aklımda o var. ne yapacağımı bilmiyorum cidden.

Yorumlar

denizadam
kardeşim valla öyle. sen 1.5 yılını vermişsin hayat paylaşınca güzel. bugün onla yarın başkasıyla. bende çok sevdim acı çektim falan filan ama kafana takmayacaksin. bitti diye uzulme yaşandı diye sevin gibi sacma bi cümle var öyle gerçekten. dün seni deli gibi sevdigini söyleyen ertesi gün terk ediyor. tek yapman gereken hayatta kendinden daha degerli kimse olmadığını unutmamak kendini üzmemek canını sıkmamak. allah hepimize hak ettiği kişiyi elbet bir gün karşımıza çıkarır.