anonymous
herkese iyi akşamlar öncelikle. kız arkadaşımdan ayrılalı 1.5 ay oldu ve benim acım hâlâ ilk günkü gibi taze ve canlı. zaten o zamanlarda da burada yazı yazmıştım. burada içimi dökebilmem beni daha iyi hissettriyor. velhasıl kelam gelelim konumuza. bu kız benden sonra hemen baskaşını bulmuş. 1.5 senelik iliskiydi. uzaktı benden eskişehir'deydi. yanına gidince görüşebiliyorduk ve çok güzel bir ilişkimiz vardı nasıl bu hale geldi böyle oldu anlamadım. benim için ölen biten bir kız tabi sözde gidip hemen başkasını bulmuş. insanin aklı almıyor cidden. oysa ki beni elde etmek için o uğraştı 2 3 ay ve başardı. şimdi de ceremesini ben çekiyorum. arkadaşım geçen gün ss alıp foto atmış bana barıştınız mı diye. kucağında bir demet gül vardı. nasıl kahroldum nasıl mahvoldum anlatamam. unutmak istiyorum düşünmek istemiyorum onu. geceleri bir türlü aklımdan çıkmıyor. yürürken arkadaşlarlayken her şeyde aklımda o var. ne yapacağımı bilmiyorum cidden.

Yorumlar

imhotep
1.5 sene cok bir kayıp degıl kardesım onune bak sen. yapılan yanlısları kabullenıceksın veya unutacaksın demıyorum sana. ama alışacaksın bu dunyaya. eskisi gibi renkli olmıyacak hıc bı zaman ama alısıcaksın bu dunyaya. evet mutlu da olucaksın ama hep agzında acı bı tat olucak. ama korkma onada alısacaksın. hatta dalga gecmeye baslıcaksın kendınle. bi yolunu bulacaksın kardesım anlıyomusun bı yolunu bulacaksın. merak etme olucak bunlar. delikanlı adama yerlerde surunmek yakısmaz. aslan gibi dimdik duracaksın yapıcaksın bunu merak etme.