yazıp yazmamakta kararsiz kaldığım şeyi buraya yazmaya karar verdim ve su an yazıyorum. :) baştan uyarayim yanlış anlaşılsin istemiyorum. çünkü normal bir durum. geçen cuma günü r11'e fen edebiyatın orada son anda binmistim ve malum çok kalabalıkti. mühendislikte biraz boşaldı ve uygun bir yere geçmiştim. geçerken bir çocuğun bana doğru yöneldiğini fark ettim; ama o tarafa bakmadım. acil bir durum olsa ayrı konu da gerek duymadım diyelim. sonra çocuk kalkıp bana; "buraya oturabilirsin." dedi yerini verdi bir şey dememi beklemeden. belki de oturmaktan sıkılmıştı bilmiyorum. :) ben de teşekkür ettim, oturdum. o an mutlu oldum. tabii normal bir şey. hatta bizim memlekette de yer verirler öyle; ama samsun'da denk gelmemiştim. samsun'da da verirlerdir ayrı konu da ilk kez oldu diyelim oyle hatırlıyorum. ben ondan öyle bir şey beklemiyordum gerek de yoktu sağolsun yine de. :) birkaç durak sonra ben de ona "elindekileri verebilirsin." dedim. o da "İneceğim şimdi sağolun."dedi. bu kadar. :) bunda bir şey yok biliyorum. davranışından dolayi yazmak istedim. biz kızları mutlu etmek aslında bu kadar kolay...

sende böyle bir durum var mı anlamadım ama neden erkekler kadınlara o veya bu araçta yer vermek zorundaymış gibi davranıyor bazıları. bazıları yapıyor bunu evet.

5 yorum daha var, göster