İyi akşamlar dedikoducular. yazmaya başlamadan önce hepinizi saygıyla selamlıyorum. hadi başlayalım. İnsanların ruhu aynı anda yaratılır ama sıra ile dünyaya gönderilirmiş. ruh dediğimiz de bedenlere sıkışıp kalmış tutsaklardan başka bişey değil bence. bizi biz yapan şey seçimler ve seçilmemiş olanlar. bunu da düşünceler ve duygular belirler falan filan. ama sonuçta hepsi ruh kaynaklıdır. esir bir şeyden bahsediyorum size. İtiraz edebilirsiniz ama düşüncem bu. ve bir gerçek var ki. biz hiç bir zaman özgür olamayacağız. ruhumuz kendi dört duvarı içinde ve çıkış yok. biz neden gizhebi olmayalım bu durumda. gizhebi de sizin benim gibi tiplere denir. türkçe tabiri ile delİ. yaşasın tam bağımsız ruh hastaları der. sizlerin karşısında olmayan şapkamı saygı ile çıkartıp. kaçarım... hadi bana eyvallah

gereksiz karamsarlık mı realistlik mi, ikisinin arasında ki ince çizgide bir yerde bence. çünkü olumsuz gibi gözükse de gerçeklik payı var. ruhumuzu kontrol edebilir miyiz acaba ? düşüncelerimizi ve duygularımızı bile kontrol ettiğimizi düşünürken, aksini yaşayabiliyoruz çünkü. bir toplam olan ruhu kontrol etmek daha zor değil mi ? beynimizin %100 ünü kullandığımızı düşünelim. ne olup ne olmayacağını bilemeyiz. sadece tahminlerden yola çıkarak konuşabiliriz bence. ama soruyu benim düşüncemi almak için kurduğundan bana göre olan cevabı vereyim. şayet beynimizin tamamını kullanabiliyor olsak, ruhumuzu kontrol edebiliriz sanırım. bu bizim ruhumuzu yönetmemize olanak sağlar. ruhumuz aynı yerde kalabilir veya bedenden ayrılabilir. ama ne olursa olsun bir tutsaklık söz konusu olur. elbette bu benim görüşüm. ama yaklaşımın çok hoşuma gitti. en azından "garip" gelen bir düşünceye saygı ile yaklaşabiliyorsun. bu da sana olan saygımı ortaya çıkartıyor. İyi geceler.

5 yorum daha var, göster