ben rahatsız olduğum bi konuyu dile getirmek istiyorum. çoğu kişinin konuşmalarına bakıyorum aşk acısı çekiyor.tamam hadi aşk acısını anladım diyelim.aşk acısı bitmeden yalnızlık serenatları dinliyorum.ben görmekten sıkıldım ve dinlemekten yoruldum.öneri olarak ya kendi içinizde yaşamanızı tavsiye ederim ya da başkalarının fikirlerini kısıtlayacak kadar yaygara yapmayın.çünkü biliyorum bu site sürü psikolojisi üzerine kurulu kullanıcılara sahip.birisi bi konu açtığında herkes o konuya yoğunlaşıyor.birçoğunuzu tanıyor olduğumu göz önünde bulundurursak zeka seviyesinin hiç de azımsanmayacak kadar çok olduğunu görüyorum.şundan eminim ki yaratıcı şeyler çıkarabilecek kapasiteye sahipiz.demem o ki sadece duygumuz değil zekamızın olduğunu da ülkecek göstermeliyiz.türkiye'de tv konusunun %70'ni aşk oluşturunca durum böyle oluyor doğal olarak.bilinçaltımıza bunlar ilmik ilmik işlendi.benim amacım kimseyi aşağılamak ya da ötekileştirmek değil,aksine bir ilmik yakalayıp farkındalık yaratmak.zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim.

kimilerine göre güzel kimilerine göre köyü bir düşüncen var. benim açımdan tam ortada kaldığım bir düşünce. çünkü senin düşündüğün şey aslında olmaması gerekendir belkide. belki de onlar değil de sen yanlış düşünüyorsun. olması gereken öyle olmaktır belki de. böyle düşündün mü?

2 yorum daha var, göster