maviş artık bir adım 4. sınıfa geldik sadece bekliyorum.korkuyorum sana yaklaşmaktan.korkuyorum sana bakmaktan.korkuyorum senin adını söylemekten.ama deliler gibi seviyorum seni.bu ne biliyim bi hoşlantı değil.hoşlantı olsa 4 sene sürmezdi.arkadaşız dediğin günden beri gün gün eriyip bitiyorum.stajda da aynı okul.bu bir tesadüf değil artık bunun adı kader.saplantı olsa benim duygularım ben kendimi biliyorum kaybedeceğiimi anladığım bir gün bırakır giderdim herşeyi.sana sevdiğim demeyi ne kadar istiyorum bir bilsen.ben sevgili filan olmakta istemiyorum.ben senle yeni bir hayat kurmak istiyorum.bunları buraya yazmamın tek sebebi çaresizliğimdir.belki görürsün.belki de yine bana kızarsın.senden öncesi yok senden sonrasıda olmayacak.ne olur gör artık beni.ellerini başına koy bir düşün

4 sene birde
görünmezlik iksiri keşfettiler de bizim mi haberimiz yok :)