hayirlisi
geçen burda bir yazı gördüm." çok acı cekiyorsunuz. daha gençsiniz yaşınız kaç? yazık değil mi? yaşamaya değer" tarzındaydı ama internetim bitecegi icin bir sey yazamadim. yaaa işte bunu yapmayın. en illet olduğum insan tipi. yahu sen deyince geçmiyor zaten neyine gerek ayrica senin kelimelerin bize tavsiye mi saniyorsun. eminim bizden daha cok aci cekiyorsun ama cesaretin yok kendine bile anlatmaya, kendini ferahlatmaktan, gosteri yapmaktan baska bi sey degil yazdığın kelimeler. senin orda:" benimde derdim var ama bak başkasına nasihat verecek kadar önemsemiyorum." diye çevreye ve kendine göstermen için bizim acılarımızı küçümsemeye ne hakkın var. kendi ego tatmininden başka boka yaramıyor yaptigin. karşı taraf onu görüp "aaa haklı bu acı cekmeyeyim bari" demiyor. böyle dusunen arkadaslar emin olun bize acimaniza ihtiyacimiz yok. biz acilarimiz varoldukca tecrube edip kendimize en makul cözümü buldugumuzda buna bir gun son verecegiz. ama bu tarz yazılarınız sadece sinir bozuyor. cidden kafada onu bitirecek tavsiyeniz varsa verin ve gecin onu uygulamak karsi tarafa kalmis ya da derdiniz varsa paylasin beraber konusalim ama acımayın. çünkü acimizi çekip buraya yazmamız, sizin saçma" mutlu olmak zorundayız" maskenizden daha cesurca. mutluluk bir zorundalık degil, farkına varın. eğer öyle görürseniz bir gün yorulup daha kronik bir depresyona gireceksiniz. mutlu olursun ya da olmazsın. olay bu. eger zorundayım kipiyle varsa mutluluğunuz bir gün size yük olacak ve hayata küseceksiniz. unutmayın derdinizi kapamaya çalıştıkça açılacak ve bir gün neşeli davranmanın size göre olmadığını bıkarak anlayacaksınız.

Yorumlar

hayirlisi
İsmim hayirlisi diye buraya iddaa gömmekte neyin nesi forever :) kimsenin kazanıp kaybettiği yok ki.