İstemsiz bir sakinlik var üzerimde... nedense yalnız kalmaya ihtiyacım var, kendimle konusmaya ihtiyacım var... sahilin bir ucundan bir ucuna yürümek istiyorum, denizle konusmak istiyorum... yoruldum sanırım, duygusal yönden yoruldum galiba... ya da bilmiyorum ya hayat güzel, bi şekilde duygusal çöküş yaşasam da elbet düzelirim değil mi... düzelirim evet :) en azından buraya yazarken bile bi rahatlama geldi şuan, bugün sakin ve güzel gün diliyorum hepinize... "dertleşin, kensinizle de olsa..."

eger benim gibi bir yillik ilişkin ihanet yüzünden bitmişse ve hoslandiğin kiside karsilik bulamiyorsan ve de en önemlisi en ihtiyaç duyduğun anda ailen uzaktaysa,kalabaliklarda en eglenceli en mutlu senmissin gibiyse ama eve gidince rahat rahat uykuya dalamiyorsan hala dogru yerde hiç bulunmamışsın demektir.

1 yorum daha var, göster