her yudum içki de daha çok düşünmek istiyo insan. boğulmak istiyo düşüncelerle, canı çıkana kadar . ama düşünmek istemiyo. ya çıkmazsa o düşüncelerden. hüngür hüngür ağlamak istiyo tek göz yaşı kalmayana kadar. denizin dalgaları ayaklarına her vurduğun da o denizde kaybolup gitmek istiyo. ama olmuyo işte. her dalgada daha çok acıyo insanın içi. neyse iyi geceler

İnsan işte. nicos kazancakis'in "zorba" da dediği gibi "ne makine şu insan be! İçine ekmek, şarap balık, turp koyuyorsun; iç çekmeleri, gülüşler ve düşler çıkıyor. İmalathane! sanırım beynimizde konuşan bir sinema var!" bizim genel yapımız bu. beynimiz sinema gibi. bir sürü hayat düşünce filmi oynuyor. hele iki yudum içmeyedur. önce bir sakinlik sonrasında ise hüzünler amaçsız gülüşler ve ağlama...

20 yorum daha var, göster