anonim
bugün de odamın penceresinin açık kalan yerinden yatağımdan hiç kalkmadan karşı binaya ve gökyüzüne bakmakla geçti. ağlamaya bile halim yok sanki içimden gelmiyo. ama içimdeki herşeyden bıkmışlık, usanmışlık hissi de bir yandan canımı sıkıyor. kendimi öylesine yalnız öylesine değersiz hissediyorum ki ve en kötüsüde kimseyle hiçbir şey paylaşamamak yanındaki kardeşinle bile dibine kadar yalnızlık bu olsa gerek...

Yorumlar

anonim
forever bey o zaman sizde yorum yapmayı bırakıp püsküğüt ve dankekinizi yiyin. şöyle camdan dışarı yukarıyada bakınca gökyüzünü görebilirsin. seminerin yer ve zamanını bize bildirirseniz engin bilgileriniden faydalanmak için kaçırmayız. teşekkürlerr