düşünceler, ah düşünceler! en olmadık yerde aklıma gelir birdenbire. yüreğimin üstünde koca bir gergedan oturuyor sanki. o derece sıkıldım, bunaldım. etrafımda dertleşebileceğim tek insan bile yok. hepsi uzaktalar. bu platform ve sizler de olmasa ne yaparım bilmem. velhasıl ben kafamdan eskiye ait düşüncelerin hiçbirisini atamıyorum. saplanıp kalıyor beynime kılıç gibi. onu oradan çıkaracak kim acep. her dakika canım sıkılıyor, hissizleşiyorum. zevk almıyorum yaptıklarımdan. kendime kızıyorum bazen yaptığım hatalar için. dilimden dökülen en çok kelime "keşke". başka bir şey gelmiyor elden. giden bir şeyin bi daha asla geri gelmeyecek olması, gelse de hiçbir şey eskisi gibi olamayacak olması ne kadar kötü. saatlerce uyumak istiyorum. ağlamak, oturup sızlanmak. hep kaybedenler klübünde oldum. bakalım kazanan tarafa ne zaman geçeceğim.

düşünceler beni hapsettiği zaman hemen ortam değiştiririm eğer mümkünse açık havada yürür iç sesimle konuşurum insana en iyi vicdanı destek olur bence.. tartarım düşündüğüm kişileri olayları ve kendime dürüst olup cevaplamaya çalışırım sorularımı.. eğer dostların uzaktaysa ara seslerini duymak bir nebze de olsa rahatlatacaktır seni.. telefon rehberini aç ve utandır vefasızları sıradan ara işte hayatına iz bırakanları.. birşeyler yap, oku, yaz ne istersen ama boşlama hislerini-hissizliğini.. sen değerlisin hayatının merkezine kendini koy ki kendi dünyanda kendine kalabalıklık yapıyor gibi hissetme.. bolca dua et ben de ediyorum gönlü darda olanlara merak etme.. saatlerce uyu, sızlan birşey diyemem o evreleri yaşamadan pişmek olmuyor.. hamdık pişiyoruz ve olacağız.. keşke demek de geçmişi değiştirmez lütfen kendine zulmetme.. her ne yaptıysan ne dediysen şuan bunları yaşaman gerekiyordu ve o an şartlar onu gerektiriyordu unutma..

5 yorum daha var, göster