10 sene önceydi. orta 1. sınıfta okurken tam bir ezik idim. çok utangaçtım. kızlarla konuşamazdım hatta göz kontağına bile giremezdim. hiç unutmam günlerden bir gün sınıfın en popüler kızlarından biri olan sema beni yanına çağırdı. sema, hafif iri, balık etli baya güzel bir kızdı. yanında hep 3 arkadaşıyla gezerdi. tıpkı şu amerikan teenage filmlerindeki gibi. neyse, sema beni yanına çağırdı. elektronikpasta diye seslendi(yanında arkadaşları da var, dördü birlikte oturuyorlar). bende utana sıkıla yanlarına gittim ve efendim dedim. o zamana kadar onunla hiç konuşmamıştım. sema ayağa kalktı, kolumdan tuttu ve kıçıma sert bir tekme attı. sonrada hadi şimdi s*iktir git dedi. bende gittim. giderken yanındaki arkadaşları bana sesleniyorlardı "senin yerinde olsam bende ona tekme atardım" diye. ama ben o kadar utangaçtım ki duymamazlıktan geldim. öylece bırakıp gittim. şimdi düşünüyorum da, sema bu yazıyı okursan eğer sana, senin rızanla uçan tekme atmak şartıyla, seni affedebilirim.

adam yazmak için bile 10 yıl beklemiş. at dese yine bir 10 yil beklese 10 yıl sonra da tam atacakken ayağı kayıp düşse kolunu bacağını kırsa 20 yılda nerde hata yaptim diye düşünse zaten o kadar zaman sonra uçan tekme atamaz büyük ihtimal ve uçan tekme atamayacaksam atmanın anlamı yok diyerekten vazgeçer.. bu arada iyi güldüm kardeş eyvallah.

7 yorum daha var, göster