tutunamiyoruz
az önceki paylaşımımda didem madak'a göz kırpmıştım. aynı şekilde @oes'in bu kırpmayı karşılayıp, kendini şiirle huzurlandırması, içimde dinlemek için karşı koyamayacağım şiirleri uyandırdı. birhan keskin'in taş parçaları şiirini açtım hemen. ne elim, ne ruhum başka bir şiire geçmeye müsade etmedi. birhan keskin ile aynı göğün altında yaşadığımız için hepimiz çok şanslıyız. muhtemelen bu şansı çok uzun yıllar sonra idrak edeceğiz. tüm büyük şairlere yaptığımız gibi onunda değerini elbette çok sonra anlayacağız. bu nedenden ötürü birhan keskin'den bir kaç dize paylaşmak istedim. (umarım sitenin tasarımından dolayı dizeler birbirine karışmaz da, alt alta gelir) hepimi için daha güzel geceler olsun.
"beni bilmediğim bir dünyaya attı...

bir cümlem yok, darrrrğğmadaaaaaaanıım, bundan.

bir düşümüz vardı, "birlikte yaşamak" koymuştuk adını,
çok acıyor, belki bundan. aşkî bir cümle mi bekliyorsun benden.
beklemeeeeeeee.
mutfakta reçel yapan iki kadın. kırmızı biberleri filan.
rüzgâr alan biraz tepe bir yer. bakınca, iki yandan
uffffffffffffuk filan.
dünya yuvarlak değil de hafif elipsmiş gibi.
kaldı ki iki kadın, dünyanın yuvarlağını zaten anlamayan.
böyle. kendime inandığım gibi inanmıştım ona da.
aşk olanın ötesinde bir aşktan söz etmek, aaaaaaah
bir inançtı desem.
bu kadar dağılmam kendimi şimdi
bu dünyaya fırlatılmış gibi hissetmem, bundan."

Yorumlar

Gerekovic
ben önceden şiir dinlemezdim, büyük ihtimalle alacak. dinlerim hatta şu an dinliyorum.. teşekkür ederim :)