İki saate yakın bir süredir kahvenin birinde oturmuş yağmurun durmasını bekliyorum. aslında umurumda olmaz çıkar eve kadar ıslana ıslana yürürüm. hatta bundan belki haz bile alabilirim. fakat nolur nolmaz, belki bir yerde soluklanırım diye yanıma montaigne'nin denemeler kitabını almıştım. İşte burada tüm rehin gibi kalışlarım kitabım ıslanmasın diyedir. aslında buraya eve geçince yazmayı düşünüyordum. ama gelin görün ki, okey taşlarının katlanılmaz sesleri arasında iki sayfa bir şeyler okumaktan daha öteye geçemeyip kendimi burada buldum. bu iki sayfada ise montaigne'den yeni bir şey öğrendim. meğer gülerken ve ağlarken yüzümüzde beliren çizgiler birbirlerinin aynısıymış. herkese daha güzel bir gün dilerim.

benim de ilk siir kitabim oldu. cunku kararim onu okumakti ilk :) bakalim nasil gelecek bana? didem madak ile uyuyorum gece. iyi geliyor.. bir sezen aksu iki de sertab erener koyuyorum listeye. küçüğüm, vur yüreğim, söz bitti ve ah'lar ağacı. uyku evrem siirde basliyor. ruyalari hatirlamiyorum ama iyi uyudugumu hissediyorum :) umarim yagar. kendime gelirim. yasama sevincim duzelir. madem garantilemissin, seviyorsan yavas yavas yuruyecektin:)

20 yorum daha var, göster