uzun zamandır özlemini çektiği rahat uykudan uyandı, gözlerini araladı. yatağının karşısındaki pencereden soğuk mavi bir gökyüzü ile karşılaştı. tebessümle selamladı. "yatmadan önce iyiki perdeleri kapatmamışım." diye içinden geçirdi. boşlukta hissetmiyordu kendini. huzurluydu, sakindi. "acaba gerçekten mavi mi?" diye sorguladı gökyüzünü ve kendini. dün gece ki yağmuru düşündü. gri olabilir miydi? yüksek bir ihtimaldi. gözleri bozuk olduğu için gökyüzünün rengini bile seçemiyordu gözlük takmadan. yavaşça yatağında doğruldu. yastığının kenarındaki gözlüğünü taktı ve sakin adımlarla pencereye yaklaştı. gözlerini kısarak gökyüzüne baktı. yer yer gri bulutlar vardı. başını sola çevirdiğinde ise grinin egemenliğinden kurtulmaya çalışan maviyi ve beyazı gördü. sağda ise halen gri hüküm sürüyordu. uzaklarda ise sis kendisini gösteriyordu. "bir nevi yardımcı kuvvet görevinde." diye düşündü. ardından tekrar sola bakıp yatağına geri döndü.

bittiğinde okuyabilecek miyiz hikayeni?:) çok merak ediyorum, bilesin :)

4 yorum daha var, göster