şunu dile getirmek istedim bütün kızlar böyle mi düşünür acaba bilmiyorum? yanınıza tanışmak amaçlı yaklaştığımızda hemen ters tepki gösteriyosunuz ve o anki söyleyeceklerimizi kursağımızda bırakıyorsunuz. sizinle tanışmak için ne yapmak gerekiyo bulamadım. mesala bir gün hiç tanımadığın biriyle karşılaştığında o ilk bakışla o na karşı içinde bir hoşlanma duygusu oluşuyo. ve bu daha sonraki karşılaşmalarda daha da artıyor. bir gün cesaret edip karşına çıkıp tanışmak istediğinde o(hayir) tek bir kelime beni öyle bi hale getiriyorki bi daha bi kıza birşey korkuyor hale geliyorum. şuan 22 yaşındayım ve şu ana kadar hiç sevgilim olmadı. ha dersin tip mi önemli o kadar da kötü olduğumu sanmıyorum. şu zamana kadar bi kızdan hoşlansam hep reddedildim. bu beni öyle bir hale getirdi ki artık karşı cinsle konuşamaz hale gelmeye başladım. çok mu şey istedim bilemedim sadece beni seven beni düşünen birinin olmasını istedim ama olmadı şuan ki halimi siz düşünün. bazılarına bakıyorum çok şanslılar ama işte bu kader mi kısmet mi bilmiyorum. şu omü de o kadar güzel kızlar varki neden benimde böyle bir kız arkadaşım, sınıf arkadaşım olmadı dedim kendime ve yine kader dedim yürüdüm yoluma. eh işte böyle durumum ne yapacağımı bilemeyen ve gittikçe içine kapanık biri hale geldim. ama zamanla artık kabullendim bu da senin hayatın böyleymiş dedim geçtim. neyse akşam akşam başınızı ağrıttım herkese iyi geceler --- ;) _yanlızkurt.