ben mi insanları çok derinlemesine inceliyorum ve soğuyorum yoksa herkes mi benim gibi? uyumsuz da biri değilim aslında. hataları görmezden gelmeye çalışıp bir süre sonra ipi tamamen koparıyorum. kendimi böyle koruyabileceğimi düşünüyorum. başka çarem kalmıyor hissediyorum. ve insanları - daha doğrusu bir kısmını - anlayamıyorum : nasıl hatalarının farkına varmazlar? bunu gözardı mı ederler? bi gönül alma ne kadar zor olabilir? ve insanlar nasıl -ki yine bir kısmı - arkasından demediğini bırakmadığı bi insanla 3-5 günde dost olur, bunu midesi nasıl kaldırır? gerçekten anlamıyorum. artık herkesin de -buna arkadaşlar (!) diyebiliriz- bana garezi olduğunu düşünür oldum. sanırım bugün melankolik takılıyorum. yoksa tabii biliyorum; insan için en değerli kişi yine kendisidir.kimseyi kafaya takmaya, 1 saniye bile düşünüp de kendini üzmeye değmez.😌 tüm omü'ye iyi geceler!💟

aynen söylediğin gibi @asivesiyah ...bi yandan insanların arasına karışayım, hala güzel şeyler yaşanabilir diyorum ama sonra bunlar geliyo aklıma ve sonuç senin de dediğin gibi "az insan çok huzur" oluyo. bunu başarmak söylemek kadar kolay ve tabii bu "az insan"lar da kaliteli olsa...☺

8 yorum daha var, göster