histrionik
İnsanın canı sebepsiz acır ya bazen ya da ne bileyim öyle mi hisseder? yavru bir kuşun annesini beklediği ve yemek getireceğini inandığı ama yavru kuşun aslında yuvadan ayrılma vaktinin geldiğinden annesinin dönmeyeceğini bilmediği gibi ben de hayaller kurup onların gerçekleşmesini bekliyorum. ki beklerken çabalıyorum da sanırım. kros koşularındaki atletler kadar mecalim/dayanıklılığım olmayabilir ama ben de çok koştum be. İşte benim canım biraz bundan, birazda çevremdeki insanlardan yanıyor. ve hepsini bugün terk ettim. hepsi yetim kaldı. siz kim köpeksiniz beni üzüyonuz uleen?

Yorumlar

histrionik
teşekkürler odin. saygı duruşunu yapacağımı sanmıyorum ama şarkıyı dinleyeceğime inanabilirsin. :)