farkında olmadığımız halde uzun zamandır yalnızız..bazen bir arkadaş bazen bir sevgili bulduğumuzda kendimizi yalnız değilim diye her ne kadar kandırsakta hep yalnızızdır. görsellikteki fazlalık algımızıda etkiliyor sanırım...en büyük hayal kırıklıklarımız,en büyük kazık yemelerimiz, hep en yakın diye tabir ettiğimiz çevreden değil mi ? yalnız değilim onlar yanımda dediğimiz insanlar değil mi bize bunları yaşatan ?o zaman burdan yaptığımız çıkarım hep yalnızızdır ama farkında değilizdir... farkına varıp bu durumu özümsemek lazım yani tecavüz kaçınılmazsa zevk almaya çalışacaksın...yaşasın yalnizlik...

peki sayın keçi :)) öyle biliniz...yaşasın yalnizlik diyorum ve terk ediyorum burayı :)))

17 yorum daha var, göster