yine hatıralardan uzak bir akşam üstü uyuya kalmıştı , yorgundu.rüyalara dalıp bir umutla sevdiğini görmekti isteği.dışarda da şiddetli yağmur kaldırım taşlarını döverken bir yandan da gök gürültüsü ve şimsek evin camlarını titretiyordu.bu gürültüye o da uyanmıştı yüzünde yine hüzün ve hayal kırıklığının izi vardı. ayağa kalktı, camdan baktı sanki hava yüreğinin yansımasıydı.yüzünü yıkamak için musluğu açtı , avuçlarının içine aldığı suyu yüzüne çarptı bir süre öyle kaldı ve düşündü.en son onu ne zaman görmüştü ? en son onla ne zaman konuşmuştu ?... kafası karışmıştı , beynini zorluyordu ama hiç bir şey hatırlamıyordu.sonunda pes etti ve yüzünü kuruladı balkona doğru fırladı.yağmur durmuştu her taraf ıslak,sessiz ve kimsesizdi.dışarıya çıkıp biraz hava almanın kendisine iyi geleceğine düşündü.hızlaca üstünü giydi evden ayrıldı.nereye gideceğine dair bir fikri yoktu sadece gitmek istiyordu.her adımın onu sevdiğine yaklaştırdığına inanıyordu , adımlarını git gide hızlandırıyordu.birden durdu galiba sevdiğinin yerini hatırlamıştı.yanına gitmeli miydi ? yoksa uzaktan bakmak yeterli miydi ?...bunu kendisi de bilmiyordu