bjkfalan
bugün küçük çocuklar gördüm bir sürü tatlı şeker şeyler. merkez de ki kütüphaneye öğretmenleri tarafından getirilmişler ve öğretmenleri onlara kütüphanede ne yapıldığını anlatıyordu gezdirdiler kütüphaneyi. çok komik çok tatlıydılar. hepsi ikişerli el ele tutuşup tüm kütüphaneyi çıt çıkarmadan dolandılar. servisleri geldiğinde öğretmenleri tren olun dedi ve hepsi tek sıra halinde birbirlerini arka arkaya tuttular çok güldüm o an. ve sonra dışarı çıktığımda suriyeli bir çocuk onların yaşında küçük bir çocuk gördüm annesinin yanında üstü başı dağınık annesi yardım istiyor geçen insanlardan. o an hayattan soğudum. savaşlardan ölümlerden soğudum. kütüphaneyi gezen çocukla suriyeli çocuk arasındaki fark ne dedim kendi kendime. pişman oldum. İnsanlığımdan utandım. bu mu insanlık dedim. bu mu yaşam kavgası dedim. o an herşey bomboş geldi bana. çok üzüldüm sesimi çıkaramamaktan. o çocuğun hayatını mahvedenlere hiç bir şey yapamamaktan tiksindim. hayat bu kadar dedim. sustum sadece kocaman bir şekilde sustum.

Yorumlar

rahatsiz
sen nerelerdesin be bjk😑😑