İnsanlar tarafından yalnızlaştırılmış, zorla yalnızlaştırılmış öfkeyle yoğurulmuş bi kalbi ile tüm duygularını yitirmiş kuytu köşede yaşayan bi yaratığa dönüşmüşüm. bunun böyle daha da gün yüzüne çıktığını hissettim. sıcağı sevmem ben. ne kötü bir gündü bugün. sıcak ve dışarısı kıpır kıpır insan kaynayan. bu öfkemi daha da ateşleyen. ben soluk montumu giyip soğuk havalarla kendini dizginleyen bi ruh hastasıyım. siz ise o işkenceleri bana yapan insanların hiç görmediğim iyi yuzlerinin ortada oldugu, bir platformdaki siluetler. sıcaklar geliyor artık kabuğa çekilme vakti. hala masum olanlarınız varsa umarım karşılaşmam onlarla görüşmek üzere.

ne karamsar bakıyosun etrafına öyle. güzel baksana. güzel bakarsan güzel görürsün,güzel görürsen güzel yaşarsın. olmaz ki böyle. zaten ölüp gidicez. şurda ne kadar yaşıyoruz sanki? aldığın nefesin hakkını versene. bence acaba?

4 yorum daha var, göster