çok garip bir moddayım. aslında içimi dökücegim çokşey var. lise yıllarımın başlarında adeta görünmezdim 60 kilo anca olan giyimden anlamayan iki kot iki t shrtle yıl geçiren bi adamdım. görünmek istemiş begenilmek istemiştim. bu kararı aldıgım yıl lise 4 deydim. kombinler yapan vucut gelistirmeye baslayan ve yavas yavas farkedilmeye başlayan takip edilen bir adam oldum. İnsanın bütün gayesinin bu olması çok saçma ancak sadece dersler ve ideallerden ibaret degil herşey. günümüzde ise hergün farklı kombin yapan bunuda yaptıgı fizikle iyi bir bicimde sergileyen bir adam oldum. aslında başarmıstım arzu ettigim fizik giyim parfüm kültürü kitap sinema ne gelirse aklınıza kendimi gelistirdigime eminim elbette eksiklerim var. ama gelinen noktada ya insanlar çok aşagıda kaldı yada ben standardı yüksek tutuyorum. bırakın hayalini kurdum kadını arkadas olarak bile kendime yakın göremiyorum kimseyi. aslında son cümleyi okuyan kişi kendini beğenmis bi adama dönüşmüs olablr misin diyebilir ama ne kitap okuyan ne siyaset ne geyk yapabilen insanlar var cevremde. tiyatroya giderken yanıma eşlik edicek adam bulamıyorum :) ne işimiz var orda diyip bilgisayar oyunu oynayan ev arkadası mesela. yada sinemaya döve döve götürdügüm ev arkadasımın sinema yerine enbesil enbesil telefonla ugrasması ... sinema bitiminde tartısıcagım kritik yapabilicegim bir tık ötesini arıyorum fazlasını değil durum bu ve artık bıktım ...

kulun kölen oliiim tiyatro etkinliğinden haberin olursa bana haber ver ya da buraya yaz nolur ya.

17 yorum daha var, göster