bir insanın düzgün karakterli bir birey olması için en önemli şart o insanın mutlu bir çocukluk geçirmesidir. özgüvenli, duyarlı,mutlu, sevgi ve saygı dolu bireyler için çocukluktan eğitim gereklidir. yarın bir gün buradaki çoğu kişi evlenecek ve çocukları olacak her birimizin. lütfen onlara mutlu bir çocukluk veremeyeceksek dünyaya getirmeyelim. bir çocuğu mutsuz bir aile içine hapsetmek o çocuğa yapılabilecek en büyük kötülüktür. evde sürekli kavga gürültüye şahit olan bir çocuk düşünün bu çocuk geleceğe özgüvenli,gülen gözlerle bakamaz ki korkak ve ağlamaklı gözlerle bakarlar. bozuk aile çocuğu da bozar,çocukta o bozuk ailede gördüklerini çevresine uygular. kötülük böyle böyle yayılarak gider. mutsuz bireyler yaratmamak için mutlu çocukluk yaşatmalıyız. bu saatte saçma gelecek belki bu kız bunları niye yazıyor ne saçmaliyor diyeceksiniz ama ben mutlu bir çocukluk gençlik geçirememis bir insan olarak bunun sıkıntılarını hala çekiyorum.yaşanan şeyler silinmiyor, aile anne baba seçilmiyor ,giden günler geri gelmiyor. en kötüsü de insan hayatının belki de en güzel bölümü telafi edilmiyor maalesef. bu yüzden masum bir çocuğun en güzel ve en önemli dönemleri mutsuz bir aile tablosuna hapsedilip ziyan edilmemelidir. bir aile kurarken,anne baba olurken bunları düşünmeliyiz iyi insanlar iyi bir dünya için.